Opis:

Bocianów przez ośrodek „przewinęło się” całkiem sporo – od młodych, które wystarczy tylko (albo aż) wychować po bardzo poważne przypadki wymagające operacji, a potem długiej rehabilitacji.

Pani bocianowa (ale jeszcze wtedy nie pani), miała z nami do czynienia od samego początku swojego życia. Najpierw gniazdo w którym pojawiła się na świecie zaczęło się niebezpiecznie chwiać – potrzebna była interwencja wspólnie ze strażakami. Wszystko skończyło się dobrze i gniazdo wraz z boćkami stabilnie spoczęło na nowym słupie.

Niestety los chciał aby nasze drogi spotkały się ponownie i podczas sierpniowego orkanu o wdzięcznej nazwie „Marysia” młodociane już bociany zostały dosłownie wywiane z gniazda. Boćkowa panna miała z nich najmniej szczęścia – jako jedynej nie udało się dotrzeć do ziemi w całości. Wiatr targał nią w powietrzu na wszystkie strony, a w końcu wyłamał jej skrzydła w nienaturalną stronę i rzucił o ziemię. Jej zmagania obserwowali mieszkańcy Kowalowa i to oni dali nam znać.

Złamania się pogoiły niestety tak skutecznie, że zrósł się również staw łokciowy naszej bocianicy. Do końca życia wymagać będzie już opieki ze strony człowieka, a w zimie cieplejszego kąta. Zimy niestety bywają bardzo różne, czasami mocno śnieżne, czasami tylko mroźne, a czasami bo od tego roku bardzo wietrze. Do tego jak dojdą ujemne temperatury robi się już mało ciekawie.

Dzięki Waszej pomocy finansowej, jak również udostępnieniach naszej zbiórki na dogrzewaną wolierę byliśmy w stanie (nad wyraz szybkim, bo 2dniowym) postawić takową, za co w imieniu swoim i bocianim dziękujemy po stokroć.

This slideshow requires JavaScript.

Informacje o wirtualnych opiekunach: