Babie lato

  Dla jednych powód do radości związany nadejściem chłodniejszych dni, dla drugich tęsknota za ciepłymi dniami i nocami.  Babim latem nazywamy długie pajęcze nici niesione przez wiatr w słoneczne i ciepłe jesienne dni. Taki niebanalny sposób transportu wykorzystują pająki należące do rodzin:

• Anereidae (krzyżakowate),
• Linyphidea (osnuwikowate),
• Philodromidae (ślizgunowate)
• Tetragnathidea (kwadratnikowate),
• Theridiidae (omatnikowate),
• Thomisidae (ukośnikowate).

 

Ale dlaczego one to robią?

    Powód dość oczywisty, szukają nowego miejsca aby przetrwać zimę i najczęściej takim wybranym miejscem mogą okazać się jakieś szczeliny. Do nietypowej wędrówki szykują się młode osobniki z odpowiednią wagą 0,2-1 mg (miligrama) i to nie koniec! teraz taki przyszły podróżnik musi wyprodukować gdzieś na wysokim drzewie, krzewie bądź trawie nić, nie tylko długą, ale taką, która utrzyma go w czasie lotu nawet do 25 dni. Wylot odbywa się mniej więcej przy temperaturze 25st.C i z siłą wiatru nie większą niż 3 m/s. O zakończeniu lotu decydują same zwijając nić i w ten sposób lądując. Okres latających w powietrzu nici przypada zazwyczaj w drugiej połowie września i może on trwać nawet do początku października.

A jeżeli zastanawiacie się czemu akurat lato jest babie, to jest trochę związane z folklorem polskiej wsi. Baba jako osoba raczej starsza w chuście na głowie, gdzieś przy obejściu, została utożsamiona z kończącym się latem.

 

–