Wybierać się jak sójka za morze

Wybiera się sójka za morze

   Ale wybrać się nie może.

„Trudno jest się rozstać z krajem,

A ja właśnie się rozstaję”.

                                         J. Brzechwa

 

23 września jak zresztą co roku o tej porze rozgościła się na dobre jesień, niosąc ze sobą niższą temperaturę, chłodny wiatr i deszczowe dni. To okres, kiedy wszystkie ciepłolubne ptaki są lub powinny być gdzieś w drodze do ciepłych krajów. No właśnie, tylko co z sójką? czy jej opieszałość, a może roztargnienie nie pozwalają jej w podróż za cieplejszym słońcem?

Otóż, pan Jan Brzechwa miał nie lada fantazję odnośnie sójczych zapędów do wędrówek. Mało tego, siła tego wiersza jest na tyle mocna, że potrafi wprowadzić w błąd nie tylko dziecko ale i dorosłego. Więc jak to jest z tymi sójkami?

Skandynawskie sójki faktycznie myślą o przesiedleniu się w okresie jesienno-zimowym do krajów cieplejszych przemierzając Morze Bałtyckie. Nie ciężko zgadnąć o jakich krajach tu mowa 🙂

Natomiast nasze rodzime sójki mają w okresie jesiennym trochę pracy związanej ze zmagazynowaniem pokarmu na zimę. Ciekawostką jest to, że w większości będą to żołędzie i to w niemałej ilości. Zapomniane lub niezjedzone na wiosnę zapasy zamienią się w sadzonki przyszłych drzewek. Oczywiście nie samymi żołędziami żywi się sójka. W związku z tym, że wywodzi się z rodziny krukowatych! to w jej menu znajdą się; drobne kręgowce, owady (gąsienice, chrząszcze) jaja innych ptaków, nasiona, owoce, czy też orzechy.

Cofnijmy się na momencik do rodziny z której się wywodzi. Sójka jest  dość barwnym ptakiem jak na kruczą rodzinę do której należą: kruk, gawron, wrona, kawka czy też sroka. I choć do końca te wymienione ptaki kojarzą się z czernią, szarością czy w przypadku sroki jeszcze wybije się kolor biały to sójka jest taką kolorową papugą 🙂

Ubarwienie naszej bohaterki to kolor różowawo szarobrązowy z białawymi gardłem i podbrzuszem. Od dzioba ciągnie się gruby czarny wąs. No i pióra na skrzydłach w pięknych kolorach białym i niebieskim z czarnym prążkowaniem. Pióra na odonie – długie i ciemne.

Jesienią zbierają się w stada i wędróją po lasach, więc jeżeli lubicie leśne wędrówki to może uda Wam się usłyszeć jej głos, czyli: piszczenie, kwilenie, skrzeczenie, krakanie, wrzask, szczebiot, gwizd.

 

Ogólne informacje:

Łacińska nazwa to Garrulus glandarius

Ptak średniej wielkości

Waga 160g

Wszystkożerna

Gniazduje na drzewie

Długość życia -ok 12 lat

Zostaw komentarz